اثر بخشی درمان حساسیت زدایی حرکات چشم و پردازش مجدد بر تنظیم و بازشناسی هیجان، عقاید وسوسه انگیز و پیشگیری از عود اعتیاد افراد معتاد

هدف پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر درمان حساسیت زدایی حرکات چشم و پردازش مجدد (emdr) بر تنظیم و بازشناسی هیجان، عقاید وسوسه انگیز و پیشگیری از عود اعتیاد افراد معتاد دارای تجربه تروماتیک انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی های پژوهش به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از میان معتادان اردوگاه کاردرمانی معتادین شهرستان اردبیل که دوره سم زدایی را با موفقیت به پایان رسانده بودند، در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) بررسی شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان emdr قرار گرفتند و گروه گواه درمان خاصی دریافت نکردند. همه شرکت کنندگان، در آغاز پژوهش و دو ماه پس از پایان درمان، مقیاس تنظیم شناختی هیجان نسخه کوتاه گارنفسگی و کرایچ، مقیاس بازشناسی هیجان اکمن و فرایسن، مقیاس عقاید وسوسه انگیز بک، و مقیاس پیشگیری از عود رایت، را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که مداخله درمانی emdr، میانگین نمرات تنظیم هیجان مثبت و بازشناسی هیجان را در پس آزمون افزایش و میانگین نمرات تنظیم هیجان منفی و عقاید وسوسه انگیز را به طور معنی داری کاهش داد. این نتایج بیان می کند که درمان emdr در بهبود تنظیم و بازشناسی هیجان، کاهش عقاید وسوسه انگیز و پیشگیری از عود اعتیاد افراد معتاد دارای تجربه تروماتیک موثر است.